Θεραπεία της προστατίτιδας: τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα και θεραπευτικά σχήματα

προστατίτιδαείναι μια φλεγμονώδης νόσος του προστάτη. Εκδηλώνεται με συχνουρία, πόνο στο πέος, στο όσχεο, στο ορθό, σεξουαλικές διαταραχές (στυτική δυσλειτουργία, πρόωρη εκσπερμάτωση κ. λπ. ), μερικές φορές κατακράτηση ούρων, αίμα στα ούρα. Η διάγνωση της προστατίτιδας γίνεται από ουρολόγο ή ανδρολόγο σύμφωνα με μια τυπική κλινική εικόνα, τα αποτελέσματα μιας ορθικής εξέτασης. Επιπλέον, γίνεται υπερηχογράφημα προστάτη, bakposev προστατικής έκκρισης και ούρων. Η θεραπεία είναι συντηρητική - αντιβιοτική θεραπεία, ανοσοθεραπεία, μασάζ προστάτη, διόρθωση τρόπου ζωής.

γενικές πληροφορίες

Η προστατίτιδα είναι φλεγμονή του σπερματογόνου αδένα (προστάτης) - του προστάτη. Είναι η πιο κοινή ασθένεια του ουρογεννητικού συστήματος στους άνδρες. Οι ασθενείς ηλικίας μεταξύ 25 και 50 ετών προσβάλλονται συχνότερα. Σύμφωνα με διάφορες αναφορές, το 30-85% των ανδρών άνω των 30 πάσχουν από προστατίτιδα. Πιθανός σχηματισμός αποστήματος του προστάτη, φλεγμονή των όρχεων και των εξαρτημάτων, που απειλεί τη στειρότητα. Η αύξηση της μόλυνσης οδηγεί σε φλεγμονή του ανώτερου ουρογεννητικού συστήματος (κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα).

Η παθολογία αναπτύσσεται με τη διείσδυση ενός μολυσματικού παράγοντα που εισέρχεται στον ιστό του προστάτη από τα όργανα του ουρογεννητικού συστήματος (ουρήθρα, ουροδόχος κύστη) ή από μια μακρινή εστία φλεγμονής (σε πνευμονία, γρίπη, αμυγδαλίτιδα, φουρουλκίωση).

Αιτίες προστατίτιδας

Ως μολυσματικοί παράγοντες σε μια οξεία διαδικασία, ο Staphylococcus aureus (Staphylococcus aureus), Enterococcus (Enterococcus), Enterobacter (Enterobacter), Pseudomonas (Pseudomonas), Proteus (Proteus), Klebsiella (Klebsiella) και Escherichia colia μπορεί να δράσει (E. Collidia)Οι περισσότεροι μικροοργανισμοί ανήκουν στην υπό όρους παθογόνο χλωρίδα και προκαλούν προστατίτιδα μόνο με την παρουσία άλλων προδιαθεσικών παραγόντων. Η χρόνια φλεγμονή οφείλεται συνήθως σε πολυμικροβιακές συσχετίσεις.

Ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου αυξάνεται με υποθερμία, ιστορικό συγκεκριμένων λοιμώξεων και καταστάσεων που συνοδεύονται από συμφόρηση στους ιστούς του προστάτη. Υπάρχουν οι παρακάτω προδιαθεσικοί παράγοντες:

• Γενική υποθερμία (απλή ή μόνιμη, που σχετίζεται με συνθήκες εργασίας).
• Ένας καθιστικός τρόπος ζωής, μια ειδικότητα που αναγκάζει ένα άτομο να βρίσκεται σε καθιστική θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα (χειριστές υπολογιστών, οδηγοί κ. λπ. ).
• Συνεχής δυσκοιλιότητα.
• Παραβιάσεις του φυσιολογικού ρυθμού της σεξουαλικής δραστηριότητας (υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα, παρατεταμένη αποχή, ατελής εκσπερμάτιση κατά τη διάρκεια της «συνήθης» σεξουαλικής επαφής χωρίς συναισθηματικό χρωματισμό).
• Η παρουσία χρόνιων ασθενειών (χολοκυστίτιδα, βρογχίτιδα) ή χρόνιων εστιών μόλυνσης στο σώμα (χρόνια οστεομυελίτιδα, τερηδόνα, αμυγδαλίτιδα κ. λπ. ).
• Προηγούμενες ουρολογικές παθήσεις (ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα κ. λπ. ) και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (χλαμύδια, τριχομονάση, γονόρροια).
• Καταστάσεις που οδηγούν σε καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος (χρόνιο στρες, ακανόνιστη και ακατάλληλη διατροφή, τακτική έλλειψη ύπνου, υπερπροπόνηση σε αθλητές).

Πιστεύεται ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης παθολογίας αυξάνεται με χρόνια δηλητηρίαση (αλκοόλ, νικοτίνη, μορφίνη). Κάποιες μελέτες στον τομέα της σύγχρονης ανδρολογίας αποδεικνύουν ότι το χρόνιο περινεϊκό τραύμα (δόνηση, διάσειση) σε οδηγούς αυτοκινήτων, μοτοσικλετιστές και ποδηλάτες είναι ένας προκλητικός παράγοντας. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών πιστεύει ότι όλες αυτές οι συνθήκες δεν είναι οι αληθινές αιτίες της νόσου, αλλά συμβάλλουν μόνο στην έξαρση της λανθάνουσας φλεγμονώδους διαδικασίας στους ιστούς του προστάτη.

Η συμφόρηση στον ιστό του προστάτη παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της προστατίτιδας. Η παραβίαση της τριχοειδούς ροής του αίματος οδηγεί σε αύξηση της υπεροξείδωσης των λιπιδίων, οίδημα, εξίδρωση προστατικού ιστού και δημιουργεί συνθήκες για την ανάπτυξη μιας μολυσματικής διαδικασίας.

Συμπτώματα φλεγμονής του προστάτη

Οξεία προστατίτιδα

Υπάρχουν τρία στάδια οξείας προστατίτιδας, που χαρακτηρίζονται από την παρουσία μιας συγκεκριμένης κλινικής εικόνας και μορφολογικών αλλαγών:

• Οξεία καταρροϊκή. Οι ασθενείς παραπονούνται για συχνή, συχνά επώδυνη ούρηση, πόνο στο ιερό οστό και στο περίνεο.
• Οξεία ωοθυλάκια. Ο πόνος εντείνεται, μερικές φορές ακτινοβολείται στον πρωκτό και επιδεινώνεται με την αφόδευση. Δύσκολη ούρηση, τα ούρα ρέουν σε ένα λεπτό ρεύμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίζεται κατακράτηση ούρων. Μια υποπυρετική κατάσταση ή μέτρια υπερθερμία είναι χαρακτηριστική.
• Οξύ παρέγχυμα. Σοβαρή γενική δηλητηρίαση, υπερθερμία έως 38-40°C, ρίγη. Δυσουρικές διαταραχές, συχνά - οξεία κατακράτηση ούρων. Αιχμηρές, παλλόμενοι πόνοι στο περίνεο. Δυσκολία στο πέρασμα των κοπράνων.

Χρόνια φλεγμονή του προστάτη

Σε σπάνιες περιπτώσεις, η χρόνια προστατίτιδα γίνεται το αποτέλεσμα μιας οξείας διαδικασίας, αλλά συνήθως παρατηρείται μια πρωτίστως χρόνια πορεία. Η θερμοκρασία περιστασιακά ανεβαίνει σε υποπυρετικά επίπεδα. Ο ασθενής σημειώνει έναν ελαφρύ πόνο στο περίνεο, δυσφορία κατά την ούρηση και την αφόδευση. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ένα λιγοστό έκκριμα από την ουρήθρα κατά την αφόδευση. Η πρωτοπαθής χρόνια μορφή της νόσου αναπτύσσεται σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Προηγείται η προστατίτιδα (στάση αίματος στα τριχοειδή αγγεία), η οποία σταδιακά μετατρέπεται σε μη βακτηριακή προστατίτιδα.

Η χρόνια προστατίτιδα είναι συχνά μια επιπλοκή της φλεγμονώδους διαδικασίας που προκαλείται από τον αιτιολογικό παράγοντα μιας συγκεκριμένης λοίμωξης (χλαμύδια, τριχομονάδες, ουρεόπλασμα, γονόκοκκος). Τα συμπτώματα μιας συγκεκριμένης φλεγμονώδους διαδικασίας σε πολλές περιπτώσεις συγκαλύπτουν τις εκδηλώσεις βλάβης στον προστάτη. Ίσως μια ελαφρά αύξηση του πόνου κατά την ούρηση, ελαφρύς πόνος στο περίνεο, ελάχιστη έκκριση από την ουρήθρα με κένωση. Μια μικρή αλλαγή στην κλινική εικόνα συχνά περνά απαρατήρητη από τον ασθενή.

Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη μπορεί να εκδηλωθεί με αίσθημα καύσου στην ουρήθρα και το περίνεο, δυσουρία, σεξουαλική δυσλειτουργία, αυξημένη γενική κόπωση. Οι παραβιάσεις της ισχύος (ή ο φόβος αυτών των παραβιάσεων) συχνά οδηγούν σε ψυχική κατάθλιψη, άγχος και ευερεθιστότητα. Η κλινική εικόνα δεν περιλαμβάνει πάντα όλες τις ομάδες συμπτωμάτων που αναφέρονται, είναι διαφορετική για διαφορετικούς ασθενείς και αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχουν τρία κύρια σύνδρομα χαρακτηριστικά της χρόνιας προστατίτιδας: πόνος, δυσουρία, σεξουαλική δυσλειτουργία.

Δεν υπάρχουν υποδοχείς πόνου στον ιστό του προστάτη. Η αιτία του πόνου στη χρόνια προστατίτιδα γίνεται σχεδόν αναπόφευκτη λόγω της άφθονης νεύρωσης των πυελικών οργάνων και της εμπλοκής στη φλεγμονώδη διαδικασία των νευρικών οδών. Οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο διαφορετικής έντασης - από αδύναμο, επώδυνο έως έντονο, ενοχλητικό ύπνο. Με εκσπερμάτιση, υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα ή σεξουαλική αποχή, υπάρχει μια αλλαγή στη φύση του πόνου (ένταση ή εξασθένηση). Ο πόνος ακτινοβολεί στο όσχεο, τον ιερό οστό, το περίνεο, μερικές φορές στην οσφυϊκή περιοχή.

Ως αποτέλεσμα της φλεγμονής στη χρόνια προστατίτιδα, ο όγκος του προστάτη αυξάνεται και συμπιέζει την ουρήθρα. Ο αυλός του ουρητήρα μειώνεται. Ο ασθενής έχει συχνές ορμές για ούρηση, αίσθημα ατελούς εκκένωσης της κύστης. Κατά κανόνα, τα δυσουρικά φαινόμενα εκφράζονται στα αρχικά στάδια. Στη συνέχεια αναπτύσσεται αντισταθμιστική υπερτροφία του μυϊκού στρώματος της ουροδόχου κύστης και των ουρητήρων. Τα συμπτώματα της δυσουρίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εξασθενούν, και στη συνέχεια αυξάνονται ξανά με την αντιστάθμιση των προσαρμοστικών μηχανισμών.

Στο αρχικό στάδιο, μπορεί να αναπτυχθεί δυσδυναμία, η οποία εκδηλώνεται διαφορετικά σε διαφορετικούς ασθενείς. Οι ασθενείς μπορεί να παραπονιούνται για συχνές νυχτερινές στύσεις, θολούς οργασμούς ή επιδείνωση των στύσεων. Η επιταχυνόμενη εκσπερμάτιση σχετίζεται με μείωση του κατωφλίου επιπέδου διέγερσης του οργασμικού κέντρου. Οι επώδυνες αισθήσεις κατά την εκσπερμάτιση μπορεί να προκαλέσουν απόρριψη της σεξουαλικής δραστηριότητας. Στο μέλλον, η σεξουαλική δυσλειτουργία θα γίνει πιο έντονη. Σε προχωρημένο στάδιο αναπτύσσεται ανικανότητα.

Ο βαθμός της σεξουαλικής δυσλειτουργίας καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής σύστασης και της ψυχολογικής διάθεσης του ασθενούς. Οι διαταραχές ισχύος και η δυσουρία μπορεί να οφείλονται τόσο σε αλλαγές στον προστάτη όσο και στην εντατικοποίηση του ασθενούς, ο οποίος, με χρόνια προστατίτιδα, αναμένει την αναπόφευκτη ανάπτυξη σεξουαλικών και ουροποιητικών διαταραχών. Οι ψυχογενείς δυσδυναμίες και η δυσουρία αναπτύσσονται ιδιαίτερα συχνά σε υποτιθέμενους, αγχώδεις ασθενείς.

Η ανικανότητα και μερικές φορές η απειλή πιθανών σεξουαλικών διαταραχών είναι δύσκολο να αντέξουν οι ασθενείς. Συχνά παρατηρείται αλλαγή χαρακτήρα, ευερεθιστότητα, αντιπαθητικός, υπερβολική ανησυχία για την υγεία κάποιου ακόμα και «φροντίδα για την ασθένεια».

επιπλοκές

Χωρίς έγκαιρη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος ανάπτυξης προστατικού αποστήματος. Με το σχηματισμό πυώδους εστίας, η θερμοκρασία του σώματος του ασθενούς αυξάνεται στους 39-40 ° C και μπορεί να γίνει ξέφρενο. Κύματα καύσωνα εναλλάσσονται με έντονα ρίγη. Ο μαχαιρωτός πόνος στο περίνεο δυσκολεύει την ούρηση και καθιστά αδύνατη την κίνηση του εντέρου.

Η αύξηση του οιδήματος του προστάτη οδηγεί σε οξεία κατακράτηση ούρων. Σπάνια ένα απόστημα σκάει αυθόρμητα στην ουρήθρα ή στο ορθό. Όταν ανοιχτεί, εμφανίζονται πυώδη, θολά ούρα με δυσάρεστη έντονη οσμή στην ουρήθρα, όταν ανοίγουν, τα κόπρανα περιέχουν πύον και βλέννα στο ορθό.

Η χρόνια προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από κυματιστή πορεία με περιόδους μακροχρόνιων υφέσεων, κατά τις οποίες η φλεγμονή του προστάτη είναι λανθάνουσα ή εκδηλώνεται με εξαιρετικά άσχημα συμπτώματα. Οι ασθενείς που δεν ενοχλούνται από τίποτα συχνά διακόπτουν τη θεραπεία και στρέφονται μόνο όταν προκύψουν επιπλοκές.

Η εξάπλωση της λοίμωξης μέσω του ουροποιητικού προκαλεί την εμφάνιση πυελονεφρίτιδας και κυστίτιδας. Η πιο συχνή επιπλοκή της χρόνιας διαδικασίας είναι η φλεγμονή των όρχεων και της επιδιδυμίδας (επδιδυμο-ορχίτιδα) και η φλεγμονή των σπερματοδόχων κυστιδίων (κυστιδίτιδα). Το αποτέλεσμα αυτών των ασθενειών είναι συχνά η υπογονιμότητα.

διάγνωση

Η χαρακτηριστική κλινική εικόνα απλοποιεί τη διάγνωση της οξείας και χρόνιας προστατίτιδας. Είναι υποχρεωτικό:

θεραπεία της προστατίτιδας

Θεραπεία οξείας προστατίτιδας

Ασθενείς με οξεία πορεία χωρίς επιπλοκές αντιμετωπίζονται σε εξωτερική βάση από ουρολόγο. Σε περίπτωση σοβαρής δηλητηρίασης, υποψίας πυώδους διαδικασίας, ενδείκνυται νοσηλεία. Πραγματοποιείται αντιβακτηριακή θεραπεία. Τα σκευάσματα επιλέγονται λαμβάνοντας υπόψη την ευαισθησία του μολυσματικού παράγοντα. Τα αντιβιοτικά, τα οποία μπορούν εύκολα να διεισδύσουν στον ιστό του προστάτη, είναι ευρέως διαδεδομένα.

Με την ανάπτυξη οξείας κατακράτησης ούρων στο πλαίσιο της προστατίτιδας, καταφεύγουν στην εγκατάσταση κυστεοστομίας και όχι ουρηθρικού καθετήρα, καθώς υπάρχει κίνδυνος σχηματισμού αποστήματος του προστάτη. Με την ανάπτυξη αποστήματος πραγματοποιείται ενδοσκοπική διορθική ή διουρηθρική διάνοιξη του αποστήματος.

Θεραπεία χρόνιας προστατίτιδας

Η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας πρέπει να είναι πολύπλοκη, συμπεριλαμβανομένης της ετιοτροπικής θεραπείας, της φυσιοθεραπείας, της διόρθωσης του ανοσοποιητικού:

• αντιβιοτική θεραπεία. Ο ασθενής συνταγογραφείται αντιβακτηριακά φάρμακα για μεγάλο χρονικό διάστημα (εντός 4-8 εβδομάδων). Η επιλογή του τύπου και της δοσολογίας των αντιβακτηριακών φαρμάκων, καθώς και ο καθορισμός της διάρκειας της θεραπείας πραγματοποιείται μεμονωμένα. Το φάρμακο επιλέγεται με βάση την ευαισθησία της μικροχλωρίδας σύμφωνα με τα αποτελέσματα της καλλιέργειας ούρων και της έκκρισης του προστάτη.
• μασάζ προστάτη.Το μασάζ του αδένα έχει πολύπλοκη επίδραση στο προσβεβλημένο όργανο. Κατά τη διάρκεια του μασάζ, η φλεγμονώδης έκκριση που έχει συσσωρευτεί στον προστάτη ωθείται έξω στους πόρους, στη συνέχεια εισέρχεται στην ουρήθρα και απομακρύνεται από το σώμα. Η διαδικασία βελτιώνει τη ροή του αίματος στον προστάτη, η οποία ελαχιστοποιεί τη συμφόρηση και εξασφαλίζει καλύτερη διείσδυση των αντιβακτηριακών φαρμάκων στους ιστούς του προσβεβλημένου οργάνου.
• Φυσικοθεραπεία.Η ακτινοβολία λέιζερ, τα υπερηχητικά κύματα και οι ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Εάν δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες, συνταγογραφούνται στον ασθενή θερμοί φαρμακευτικοί μικροκλυστήρες.

Με χρόνια, μακροχρόνια φλεγμονή, ενδείκνυται η διαβούλευση με έναν ανοσολόγο για την επιλογή της τακτικής της ανοσοδιορθωτικής θεραπείας. Ο ασθενής ενημερώνεται για αλλαγές στον τρόπο ζωής. Ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής ενός ασθενούς με χρόνια προστατίτιδα είναι τόσο θεραπευτικό όσο και προληπτικό μέτρο. Συνιστάται στον ασθενή να ομαλοποιεί τον ύπνο και την εγρήγορση, να εισάγει δίαιτα και να ασκεί μέτρια σωματική δραστηριότητα.

Η αντιβιοτική θεραπεία είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για τη θεραπεία της προστατίτιδας. Φυτοθεραπεία, ανοσοδιορθωτικά και ορμονικά σκευάσματα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

Ελλείψει οξέων συμπτωμάτων, η προστατίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με φυσιοθεραπευτικές μεθόδους. Η χειρουργική επέμβαση συνιστάται για αποστήματα και εξογκώματα.

θεραπεία με φάρμακα

Η θεραπεία της προστατίτιδας με αντιβιοτική θεραπεία θα πρέπει να ξεκινά με το Bakposev, σκοπός της οποίας είναι η αξιολόγηση της ευαισθησίας του οργανισμού σε αυτό το είδος αντιβιοτικών. Σε παραβίαση της ούρησης, η χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων είναι ένα καλό αποτέλεσμα.

Τα φάρμακα σε οξείες περιπτώσεις λαμβάνονται σε μορφή δισκίου - με τη μορφή σταγονόμετρου ή ενδομυϊκά. Για τη θεραπεία χρόνιων μορφών προστατίτιδας, τα ορθικά υπόθετα είναι αποτελεσματικά: με τη βοήθειά τους, τα φάρμακα φτάνουν στον προορισμό τους πιο γρήγορα και έχουν ελάχιστη επίδραση σε άλλα όργανα.

Τα αραιωτικά του αίματος και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα έχουν επίσης αποδειχθεί αποτελεσματικά.

Αντιβακτηριδιακή Θεραπεία

Τα αντιβιοτικά είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της βακτηριακής προστατίτιδας. Για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και να μην βλάψει τον οργανισμό, η επιλογή του φαρμάκου, της δοσολογίας και του θεραπευτικού σχήματος θα πρέπει να γίνεται από γιατρό. Για τη σωστή επιλογή των πιο αποτελεσματικών φαρμάκων, πρέπει να ανακαλύψει τι είδους παθογόνα προκάλεσαν προστατίτιδα και επίσης να ελέγξει την ανοχή του ασθενούς στα αντιβιοτικά μιας συγκεκριμένης ομάδας.

Τα αντιβιοτικά από την ομάδα των φθοριοκινολονών έχουν αποδειχθεί για την αποτελεσματική θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας. Η δράση τους στοχεύει στην καταστολή της βακτηριακής λοίμωξης και στην ενίσχυση της ανοσίας του οργανισμού. Επιπλέον, προτείνεται ένα βακτηριοστατικό αντιβιοτικό για την πρόληψη και τη θεραπεία συνοδών παθήσεων του ουρογεννητικού συστήματος.

Η θεραπεία της προστατίτιδας που προκαλείται από μυκόπλασμα και χλαμύδια μπορεί επιπλέον να πραγματοποιηθεί με φάρμακα μακρολίδης και τετρακυκλίνης που επιβραδύνουν την εξάπλωση της λοίμωξης.

Η διάρκεια λήψης αντιβακτηριακών φαρμάκων είναι από 2 έως 4 εβδομάδες. Με θετική δυναμική, το μάθημα μπορεί να επεκταθεί.

φυσικοθεραπεία

Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι στη θεραπεία της προστατίτιδας στοχεύουν στην ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος στην περιοχή της πυέλου, στη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών στον προστάτη και στον καθαρισμό των πόρων. Εάν η φυσιοθεραπεία συνδυαστεί με τη λήψη αντιβιοτικών, η επίδραση των τελευταίων θα ενισχυθεί.

Οι κύριες μέθοδοι περιλαμβάνουν:

• μαγνητοθεραπεία;
• θεραπεία με λέιζερ?
• ηλεκτροφόρηση;
• ζέσταμα;
• Υπερηχητικός;
• επεξεργασία λάσπης?
• ακτινοβολία υψηλής συχνότητας.
• Φυσικοθεραπεία.

Μία από τις παλαιότερες μεθόδους, το διορθικό μασάζ προστάτη, δεν έχει αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα σύμφωνα με τις σύγχρονες έρευνες.

Μη ειδικές θεραπείες

Οι μη ειδικές θεραπείες για την προστατίτιδα περιλαμβάνουν:

• ιρουδοθεραπεία;
• θεραπευτική νηστεία?
• Βελονισμός;
• Διατροφή σύμφωνα με τη μέθοδο του Ostrovsky.
• Αλκαλοποίηση του σώματος με τη μέθοδο του Neumyvakin.

Συνιστάται ανεπιφύλακτα να συντονίσετε τυχόν μη παραδοσιακές μεθόδους θεραπείας της προστατίτιδας με το γιατρό σας.

χειρουργική επέμβαση

Σε περίπλοκες περιπτώσεις και επείγουσες καταστάσεις, οι χειρουργικές μέθοδοι καταφεύγουν:

• για παροχέτευση πυωδών αποστημάτων που αφαιρούνται λαπαροσκοπικά μέσω παρακέντησης.
• σε παραβίαση της ούρησης λόγω βλάβης του ουροποιητικού συστήματος.
• με μεγάλο όγκο της πληγείσας περιοχής.
• με σημαντικό αριθμό λίθων στο σώμα του αδένα.

Οι πέτρες και οι νεκροί ιστοί αφαιρούνται ενδοσκοπικά. Με εκτεταμένες βλάβες ή πολλαπλούς λίθους καταφεύγει σε εκτομή του προστάτη.

Η διουρηθρική εκτομή είναι επίσης αποτελεσματική στη βακτηριακή προστατίτιδα. Έτσι, είναι δυνατό να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής.

σπιτικές θεραπείες

Η θεραπεία της προστατίτιδας με λαϊκές θεραπείες είναι απίθανο να είναι αποτελεσματική από μόνη της, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με ιατρικές και φυσιοθεραπευτικές μεθόδους. Αυτά περιλαμβάνουν: μελισσοκομικά προϊόντα, αφεψήματα από βότανα και σπόρους, βάμματα σκόρδου, τζίντζερ, ρυάκι κάστορα, φρέσκα χόρτα, σπόρους κολοκύθας.

Σε οξείες περιπτώσεις της πορείας της νόσου, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε γιατρό, σε καμία περίπτωση αυτοθεραπεία! Με ρήξη πυώδους αποστήματος, είναι δυνατή μια θανατηφόρα έκβαση.

Κεριά για προστατίτιδα

Η θεραπεία της προστατίτιδας με πρωκτικά υπόθετα είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τα δισκία, μόνο και μόνο επειδή το ορθό είναι πολύ πιο κοντά στον προστάτη, πράγμα που σημαίνει ότι το φάρμακο δρα πιο γρήγορα.

Η σύνθεση των φαρμάκων για τη θεραπεία της προστατίτιδας μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική, συνταγογραφούνται για την επίλυση ενός συγκεκριμένου προβλήματος.

1. Οι αντιβακτηριδακοί παράγοντες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί στην προστατίτιδα που προκαλείται από χλαμύδια.
2. Τα παυσίπονα χρησιμοποιούνται για συμπτωματική θεραπεία, ανακουφίζουν καλά τον πόνο.
3. Τα ανοσοδιεγερτικά βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, ανακουφίζουν από το πρήξιμο και χρησιμοποιούνται σε σύνθετη θεραπεία.
4. Τα φυτοπαρασκευάσματα έχουν ήπιο αποτέλεσμα. Αυτά, όπως τα κεριά, χρησιμοποιούνται σε προϊόντα μέλισσας ως συμπλήρωμα στην κύρια θεραπεία.
5. Οι συνθέσεις με βάση την ιχθυόλη προάγουν την κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή του εντερικού βλεννογόνου, η οποία επιταχύνει την εξασθένηση των φλεγμονωδών διεργασιών και βελτιώνει ελαφρώς την ανοσία.
6. Τα προϊόντα με βάση τα ένζυμα εμποδίζουν το σχηματισμό ουλώδους ιστού. Συνιστάται να λαμβάνεται ως μέρος σύνθετης θεραπείας με αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα.

βοηθητικά φάρμακα

Για τη συμπτωματική θεραπεία της προστατίτιδας στους άνδρες, όπως η ανακούφιση από τον πόνο κατά την ούρηση, μπορείτε επιπλέον να πάρετε αντισπασμωδικά φάρμακα που χαλαρώνουν τους λείους μύες, ανακουφίζοντας έτσι γρήγορα τον πόνο.

Τα συμπληρώματα αραίωσης και αντιφλεγμονώδους αίματος που βασίζονται σε προϊόντα μέλισσας, έλαιο κολοκύθας, εκχυλίσματα φρούτων φοίνικα συμβάλλουν στη γενική αποκατάσταση.

διατροφή και τρόπος ζωής

Η σωστή, ισορροπημένη διατροφή και ο υγιεινός τρόπος ζωής είναι πολύ σημαντικά για τη θεραπεία της προστατίτιδας. Το φαγητό δεν πρέπει να περιέχει πικάντικα, τηγανητά, αλμυρά, τουρσί. Στην οξεία μορφή, το αλκοόλ απαγορεύεται αυστηρά.

Το φαγητό πρέπει να περιέχει αρκετές φυτικές ίνες για την πρόληψη της δυσκοιλιότητας. Η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη πρέπει να μειωθεί. Είναι επιθυμητό να συμπληρώσετε τη διατροφή με βότανα, τζίντζερ και σπόρους κολοκύθας.

Μη φαρμακευτική θεραπεία

Οι μέθοδοι θεραπείας χωρίς φάρμακα σάς επιτρέπουν να ενεργείτε απευθείας στον προστάτη, αυξάνοντας τη συγκέντρωση φαρμάκων στους ιστούς του και αφαιρώντας τη συμφόρηση.

Η υπερθερμία μικροκυμάτων πραγματοποιείται με τη χρήση ενός ορθικού καθετήρα που εισάγεται στον πρωκτό του ασθενούς. Μπορείτε να ρυθμίσετε τη θερμοκρασία που απαιτείται για έναν συγκεκριμένο τύπο έκθεσης στη συσκευή. Για να αυξηθεί η συγκέντρωση του φαρμάκου στον προστάτη, απαιτείται θέρμανση στους 38-40°C. Για να επιτευχθεί αντιβακτηριδιακό αποτέλεσμα - 40-45 ° C.

Σήμερα, η μη φαρμακευτική θεραπεία επικεντρώνεται στη θεραπεία με λέιζερ. Οι δυνατότητες αυτής της τεχνολογίας είναι ευρείες. Υπό την επίδραση ενός λέιζερ, συμβαίνουν οι ακόλουθες διεργασίες στον προστάτη:

• ενεργοποίηση αντιδράσεων οξειδοαναγωγής.
• βελτιώνει τη μικροκυκλοφορία του αίματος.
• σχηματίζονται νέα τριχοειδή αγγεία.
• η παθογόνος μικροχλωρίδα καταστέλλεται.
• Ενεργοποιείται η διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης, η οποία συμβάλλει στην αναγέννηση των ιστών.

Κατά τη μελέτη των επιπτώσεων της θεραπείας με λέιζερ σε ασθενείς με προστατίτιδα, παρατηρήθηκε μία παρενέργεια, αλλά ήταν θετική για τους σκοπούς της θεραπείας. Σε όσους ολοκλήρωσαν το μάθημα, η ισχύς αυξήθηκε, η στυτική δυσλειτουργία εξαλείφθηκε και η ζωτικότητα αποκαταστάθηκε. Για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μια δέσμη με συγκεκριμένο μήκος κύματος. Γενικά, η χαμηλής έντασης ακτινοβολία λέιζερ χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας.

Οι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν σε θεραπεία με λέιζερ με δική τους πρωτοβουλία, εάν δεν συνταγογραφηθεί από τον θεράποντα ιατρό.

Χειρουργική αντιμετώπιση της χρόνιας προστατίτιδας

Η χρόνια προστατίτιδα δεν αποτελεί απειλή για τη ζωή του ασθενούς, αλλά μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητά της. Η πιο σοβαρή επιπλοκή αυτής της ασθένειας είναι ο σχηματισμός λίθων στους ιστούς του αδένα. Για να απαλλαγεί από τους προστόλιθους, γίνεται διουρηθρική εκτομή.

Η επιχείρηση θα πραγματοποιηθεί υπό τον έλεγχο της TRUS.

Εάν εμφανιστούν επιπλοκές όπως η σκλήρυνση του προστάτη, γίνεται διουρηθρική ηλεκτροχειρουργική. Εάν παρατηρηθεί σκλήρυνση του αυχένα της ουροδόχου κύστης σε συνδυασμό με αυτή την παθολογία, γίνεται μερική εκτομή του προστάτη.

Με απόφραξη των σπερματικών και απεκκριτικών αγωγών, ενδείκνυνται ενδοσκοπικές επεμβάσεις για την εξάλειψη των παραβιάσεων της βατότητας του μυστικού. Για να γίνει αυτό, γίνεται μια τομή στα σπερματικά κυστίδια και τους πόρους. Εάν εμφανιστεί απόστημα, είναι δυνατή η πλήρης αφαίρεση του αδένα.

Συνέπειες της προστατίτιδας χωρίς θεραπεία

Ακόμα κι αν τα συμπτώματα της προστατίτιδας δεν εμφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι απαραίτητη η τακτική εξέταση από ουρολόγο. Η προστατίτιδα που δεν έχει επουλωθεί πλήρως μπορεί να συνοδεύεται από σχηματισμό ασβεστώσεων, οι οποίες στη συνέχεια πρέπει να αφαιρεθούν μαζί με τον αδένα. Οι ειδικοί είναι σίγουροι ότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι για να αφαιρέσετε ή να διαλύσετε τις πέτρες.

Επιπλέον, παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν να μεταναστεύσουν σε γειτονικά όργανα και να προκαλέσουν φλεγμονή. Η συνεχιζόμενη προστατίτιδα μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη αδενωμάτων και καρκίνου του προστάτη.

πρόγνωση και πρόληψη

Η οξεία προστατίτιδα είναι μια ασθένεια που έχει έντονη τάση να γίνει χρόνια. Ακόμη και με την έγκαιρη επαρκή θεραπεία, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς καταλήγουν με χρόνια προστατίτιδα. Η ανάρρωση απέχει πολύ από το να επιτυγχάνεται πάντα, αλλά με τη σωστή συνεπή θεραπεία και σύμφωνα με τη σύσταση του γιατρού, είναι δυνατό να εξαλειφθούν τα δυσάρεστα συμπτώματα και, σε περίπτωση χρόνιας πορείας, να επιτευχθεί μακροχρόνια σταθερή ύφεση.

Πρόληψη σημαίνει εξάλειψη παραγόντων κινδύνου. Είναι απαραίτητο να αποφύγετε την υποθερμία, να κάνετε εναλλαγή μεταξύ της καθιστικής εργασίας και των περιόδων σωματικής δραστηριότητας, να τρώτε τακτικά και πλήρως. Σε περίπτωση δυσκοιλιότητας θα πρέπει να χρησιμοποιούνται καθαρτικά. Ένα από τα προληπτικά μέτρα είναι η ομαλοποίηση της σεξουαλικής ζωής, καθώς τόσο η υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα όσο και η σεξουαλική αποχή αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη προστατίτιδας. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα ουρολογικής ή σεξουαλικά μεταδιδόμενης νόσου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό.